<<[...] Son gritos en el cielo, y en la tierra son actos>>.

Gabriel Celaya

miércoles, 31 de marzo de 2010

"Las alas de una alondra madrugando": Octavo en la lista del periódico ABC de los libros más vendidos de poesía en España.




1.- Un país mundano, de John Ashbery (Ed. Lumen).
Puesto anterior: 1; semanas en la lista: 19.

2.- Concierto del desorden, de Leopoldo Alas (Ed. Visor).
Puesto anterior: 3; semanas en la lista: 19.

3.- No me gustaría palmarla, de Boris Vian (Ed. Demipage).
Puesto anterior: 6; semanas en la lista: 25.

4.- La primavera avanza, de Ángel González (Ed. Visor).
Puesto anterior: 5; semanas en la lista: 27.

5.- Aquí, de Wislawa Szymborska (Ed. Bartleby).
Puesto anterior: 2; semanas en la lista: 15.

6.- Irse, de Isabel Cadenas Cañón (Ed. Vitruvio).
Puesto anterior: - ; semanas en la lista: 1.

7.- Souvenir, de Sara Toro (Ed. La Bella Varsovia).
Puesto anterior: 10; semanas en la lista: 2.

8.- Las alas de una alondra madrugando, de David Rey Fernández (Ed. Hiperión).
Puesto anterior: 9; semanas en la lista: 2.


9.- Los archivos griegos , de Blanca Andreu (Ed. Fund. J. M. Lara).
Puesto anterior: - ; semanas en la lista: 1.

10.- Réquiem, de Rainer Maria Rilke (Ed. Hiperión).
Puesto anterior: 7; semanas en la lista: 62.


Fuente: ABCD LAS ARTES Y LAS LETRAS(Suplemento cultural del diario ABC. Sábado 27 de marzo de 2010).

viernes, 12 de marzo de 2010

"Laberca", artículo de Vicente Araguas, sobre: "Las alas de una alondra madrugando"

O outro día daba a noticia dun poeta novísimo(boísimo), que mora en Alcalde Usero e que ven de gañar o Premio de Poesía Joven "Antonio Carvajal". Trátase de David Rey, e o seu libro leva por título, con aliteración suave, o de "Las alas de una alondra madrugando" (Poesía Hiperión). Veño de facerlle unha segunda lectura, só, en voz alta, nos meus eidos poéticos, contra dos que non hay crise que valga. E volvo atopar neste poeta novo unha sensibilidade (e unha música) como facer que a súa laberca (dise tamén cotovía), de seu madrugadora, aponte moi no alto. Manexa sabiamente David Rey a fórmula da poción máxica surrealista. Debedora de certo Pablo Neruda, de certísimo Federico García Lorca. E despega o noso poeta con moi bos mestres, porque unha vez aprendida a súa lección personaliza o seu mester, de maneira que Laura e David (é este tan só un exemplo dun poema individualizado) son coprotagonistas dunha poesía, polo demais, radical. Logo, entre poemas longos como ríos intensos, carregados, xa se dixo, de peso surreal e púrpura simbolista, xorden pequenas alfaias, como termar dunha laberca e deixar que suba en vóo pausado. Eis a verticalidade dun libro que subliña territorio, que fala dun poeta grande que anuncia cousas boas (e novas) desde unha batería de imaxes que non cesan. Iso, máis un discurso musical ben dirixido, fan que este libro preste e provoque.

Eu, de vostedes, se aman a poesía, non o perdería. De nada.

Fuente: Araguas, Vicente: "Laberca", en Diario de Ferrol, 21 de febrero de 2010.

Miguel Delibes: 1920-2010

"Después de cerrar la puerta, tras la última visita..."
Cinco horas con Mario